Afdelingshoofd: Dr. Elmira Boitschenko
Het kinderziekenhuis nr. 1 in St.-Petersburg heeft ongeveer 1.000 bedden en is het grootste in de hele regio. De leukemieafdeling werd zo'n 30 jaar geleden opgericht door onder andere Dr. Petrova, die tot januari 2003 afdelingshoofd was. Sindsdien is er veel veranderd, maar helaas is de huidige situatie op veel gebieden slechter dan pakweg 10 jaar geleden.

In de winter van 1991 was de voedselvoorziening voor de bevolking uiterst kritiek. Glasnost en perestrojka brachten weliswaar vrijheid, maar de economie stortte volledig in. Levensmiddelen, zelfs brood, waren nauwelijks of slechts streng gerantsoeneerd verkrijgbaar.
Er dreigde hongersnood, de werkloosheid was hoog, lonen werden niet betaald, en er was een gebrek aan medicijnen en nog veel meer. Het ergste hierdoor getroffen, werden de publieke instellingen, vooral de ziekenhuizen.

In de leukemieafdeling van het kinderziekenhuis nr. 1 was de situatie bijzonder dramatisch. Een tekort aan medicijnen, verbandmateriaal, pleisters, spuiten en antibiotica, verouderde of defecte apparatuur en onvoldoende of helemaal geen beschikbare levensmiddelen leidden tot een sterftecijfer van 85%.

2006 – Lebensbrücke International voor de leukemiekinderen in St. Petersburg

Kankerkinderen sterven hier onvermijdelijk, niet omdat ze aan de kanker bezwijken, maar omdat het hen aan het hoogstnoodzakelijke ontbreekt: medicijnen, gezonde voeding en een degelijke nazorg.

Een adviseur van de Russische president gaf onlangs toe dat het land zich momenteel op het economisch niveau bevindt van het Brazilië in de jaren 60 of het huidige Nigeria. Bijzonder duidelijk tonen de sociale problemen zich in het  geruïneerde gezondheidssysteem.
De WHO zet Rusland in haar beoordeling van in totaal 170 landen op de 131e plaats, tussen Peru en Honduras en onder 11 andere voormalige sovjetrepublieken. Deze beoordeling is gebaseerd op gegevens van 2002, d.w.z. dat het land vandaag waarschijnlijk pas op de 150e plaats zou komen.

Rusland heeft een wettelijk verankerde kosteloze gezondheidszorg, in theorie zelfs met vrije dokterskeuze. In de praktijk bestaat deze zorg echter niet, wat onder andere ook duidelijk te zien is aan het feit dat Rusland het hoogste kindersterftecijfer in Europa heeft.
Het gezondheidsniveau van de Russische bevolking is inmiddels verslechterd tot het niveau van de jaren 50; de gemiddelde levensverwachting daalde in de laatste acht jaar van 66 tot 60 jaar. Daarbij komt nog dat zich in Rusland zorgwekkende infectieziekten zoals difterie, syfilis, hepatitis en vooral ook tuberculose verspreiden. Oorzaak hiervan zijn de steeds slechter wordende hygiënische omstandigheden, zowel thuis als in de ziekenhuizen, scholen en gevangenissen.

De uitgave per hoofd van de bevolking voor medicijnen bedraagt tegenwoordig jaarlijks 8 euro, twee jaar geleden was dat nog 15 euro. Dokters verdienen 250 euro per maand, verplegend personeel tussen de 50 en de 100 euro, terwijl de kosten van levensonderhoud ongeveer dezelfde zijn als bij ons.
De grootste slachtoffers hiervan zijn chronisch zieken zoals kankerpatiënten, en voor kinderen is de situatie helemaal dramatisch: eigenlijk hadden ze nog een heel leven voor zich en nu moeten ze sterven, alleen maar omdat de overheid niet in staat is voor het hoogstnoodzakelijke te zorgen.

LEBENSBRÜCKE INTERNATIONAL stelde in samenwerking met de Duitse Lebensbrücke meer dan 150 ton voedsel, medicijnen, medisch-technische apparatuur ter waarde van zo'n 1,5 miljoen euro ter beschikking. Hiermee kon de kinderafdeling worden gerenoveerd en konden nieuwe bedden worden aangekocht; we richtten een keuken, waarin men zelf voor eten en drinken kan zorgen, en bezorgen de kinderen en moeders regelmatig vers fruit en voedingssupplementen.

Tot nu zijn er voor de mensen geen wezenlijke verbeteringen. Ook al heeft het productaanbod de westerse standaard bereikt, de goederen zijn door de hoge werkloosheid en achterstallige lonen voor 80% van de russen niet betaalbaar. Bovendien heeft de economische crisis in de nazomer van 1998 de toestand nogmaals drastisch verslechterd. De strijd om het dagelijkse brood is nog harder geworden.

De leukemiekinderen van St. Petersburg kunnen het ook nu nog, in 2006, alleen met hulp van buitenaf redden. Er is nog altijd een tekort aan allerlei medicijnen, antibiotica, cytostatica, gereedschap, vitaminerijk eten en drinken alsmede aan financiële middelen voor salarissen en bijscholingen voor de dokters.

De leukemieafdeling, de enige hoop voor vele doodzieke kinderen uit heel Rusland, Tsjernobyl en Tsjetsjenië. Maar deze patiëntjes maken slechts een kans om te overleven, als wij ze de levensnoodzakelijke medicijnen bezorgen.

De leukemiepatiëntjes van St.-Petersburg hebben onze hulp nodig.

Ook u kunt helpen de nood van deze kinderen wat te verzachten!